Z głębi demencji ... do świata
10 próśb chorego z demencją, skierowanych do człowieka z zewnątrz:
- Bądź cierpliwy, proszę - pamiętaj, cierpię na organiczną chorobę mózgu, która jest absolutnie poza moją kontrolą.
- Proszę, mów do mnie - mimo, że nie zawsze mogę odpowiedzieć, słyszę twój głos i czasami kojarzę słowa.
- Bądź dla mnie miły - każdy dzień mojego życia to długa i wyczerpująca bitwa. Twoja uprzejmość może być jedyną dobrą i ważną chwilą mojego dnia.
- Zważaj na moje uczucia – moje uczucia ciągle są niezwykle silne.
- Traktuj mnie z szacunkiem i godnością – tak, jak sam chciałbyś być traktowany, i jak ja traktowałbym ciebie, gdybym mógł panować nad sobą.
- Pamiętaj o mojej przeszłości – kiedyś byłem zdrowym, pełnym życia, miłości i radości człowiekiem, inteligentnym i utalentowanym.
- Pamiętaj o moim teraz – jestem zalęknionym człowiekiem, który stracił swoją rodzinę i dom bardzo i bardzo za nimi tęskni.
- Pamiętaj o mojej przyszłości - choć może się to tobie wydawać dziwne, cały czas jestem pełen nadziei na przyszłość.
- Módl się za mnie - jestem osobą, która żyje we mgle. Dryfuje pomiędzy czasem i wiecznością. Twoja obecność może uczynić dla mnie więcej niż jakikolwiek współczucie, możesz poszerzyć moją przestrzeń.
- Kochaj mnie - dar miłości jest błogosławieństwem, które na zawsze wypełni światłem życie twoje i moje.
Za
www.dementiajourneys.com.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.