 |
| bercam_sxc.hu |
Żyję - chyba mogę tak powiedzieć,
Bo pośród zmarłych nie ma mnie.
Lecz z wolna siebie zapominam,
Bo wszystko w głowie mej miesza się.
Z artretyzmem żyję za pan brat,
Straconych zębów nie żal mi,
Przez grube szkła oglądam świat,
Lecz, Boże, za rozumem tęskno mi.
Czasem przypomnieć sobie nie mogę,
Gdy u podnóża schodów stoję,
Czy w górę wspiąć się zamierzałem,
Czy z stamtąd właśnie schodzę.
A gdy spoglądam w lodówki wnętrze,
Mój biedny umysł wciąż się gubi,
Czy chowam coś na potem sobie,
Czy sięgam po to, co on lubi?
I jest czas, gdy w ciemnościach,
Głowa ma leży na poduszkach.
I nie wie, czy zasypiam bom zmęczony,
Czy też po prostu czas wstać z łóżka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.