Życie jest drogą...

Życie jest drogą.
Drogą pośród rozległych pól i łąk, niekiedy kwitnących, niekiedy wysuszonych i jałowych.
Może to być droga przez las. Gęsty, ciemny i straszny, lub po prostu zielony, pełen światła i śpiewających ptaków.
Czasami to droga szeroka i płaska, czasami kamienna, wyboista (tak, że łatwo się potknąć), czasami rozryta koleinami, w które wpadamy lub przez które wypadamy z drogi.
Droga wiodąca nie wiadomo skąd i prowadząca nie wiadomo dokąd.
Wydaje się, że na końcu drogi jest jakiś cel, który musimy osiągnąć. To z jego powodu, pewnego dnia, niespodziewanie, na tej drodze się znaleźliśmy.
Wypatrujemy tego celu, po drodze pokonując przeszkody lub znajdując zachwycające drobiazgi, które rozbudzają nasz apetyt.
Wspinamy się i schodzimy w doliny, mając nadzieję, że wędrówka tą właśnie, a nie inną, drogą ma sens.

A sensem wędrówki jest sama wędrówka. Droga nie ma prowadzić dokądkolwiek. A jedynie umożliwić nam wędrowanie...

Drogą tą zawsze podążamy sami, choć wydawać się nam może, że kroczymy pośród tłumu, w towarzystwie, albo trzymając kogoś za rękę.
Pojawiamy się na tej drodze i schodzimy z niej w samotności.
Czasami tylko drogi innych ludzi zbiegają się, krzyżują z naszą, albo snują równolegle.
I czasami spotykamy na swej drodze innego człowieka, pozornie zdążającego w tym samym kierunku.

* * *

Bywa, że w swym poznajesz ludzi, których w żaden sposób nie możesz zrozumieć.
Ale coś ci podpowiada, że spotkanie nie jest przypadkowe, że masz się od nich czegoś nauczyć.
Ludzie owi pomagają ci zrozumieć kim jesteś lub kim chcesz się stać.
Wskazują kierunek.
Nigdy nie wiesz, kiedy ich spotkasz, ani kto z napotkanych jest właśnie taką osobą.
Może to być twój kolega, współlokator, sąsiad, współpracownik, dawno niewidziany przyjaciel, kochanek, ale także ktoś całkiem obcy.
Ktoś, na kogo na co dzień nie zwracasz uwagi, bo niczym się nie wyróżnia, albo wydaje ci kimś bez znaczenia.
Lecz kiedy już spotkasz tę osobę, natychmiast wiesz, że odtąd będzie ona wpływać na twoje życie w ten szczególny i wyjątkowy sposób.
Czasami osoba ta pomoże ci dźwigać ciężar przeżyć, lub nawet przez chwilę poniesie twój krzyż. Czasami to ty pomożesz jej, aby po chwili poczuć dziwną, ale przyjemną lekkość na duchu.
Może się też zdarzyć, że osoba ta obdaruje cię słowem, którego ciężar będziesz niósł po kres swej wędrówki. Toczył go jak kamień przed sobą.

* * *

Czasami wszystko wokół wydaje się straszne, bolesne i niesprawiedliwe, ale po chwili zastanowienia dostrzegasz, że bez przezwyciężenia tych właśnie przeszkód nie zrozumiałbyś swojego potencjału, nie poznałbyś siły swojej woli lub mocy w swoim sercu.

„Jeśli chcesz ujrzeć tęczę, musisz pogodzić się z deszczem.”

Nic nie dzieje bez powodu. Nic nie zdarza się przypadkiem. Nic nie jest li tylko zbiegiem okoliczności.
Wydarza się, ponieważ musi i powinno się wydarzyć.
Choroba, uraz, miłość, stracone chwile prawdziwej wielkości, czy czystej i banalnej głupoty, wszystko co przyszło ci do głowy, zdarzyło się, aby wyznaczyć i umocnić granice twojej duszy.
Bez tych małych sprawdzianów, jakiekolwiek by one nie były, życie byłoby może wytyczoną, prostą, płaską, szeroką drogą, ale drogą prowadzącą donikąd.
Byłoby bezpieczne i wygodne, ale prawdopodobnie nudne i pozbawione sensu.
Podążałbyś drogą ku fatamorganie, a nie żył naprawdę.
Trud i ból są tak samo przejawem życia, jak radość i szczęście.
Są tak samo cenne i wyłącznie twoje. Nie dostaniesz za nie nagrody, ani odpłaty. Bo nie są krzywdą, ani też nie są za karę. Są jak cień pośród światła, jak noc po jasnym dniu. Budzą twoją uwagę i świadomość.

* * *

Ludzie, których spotykasz na swej drodze, wpływają na twoje życie.
Pomagają ci przejść przez życie, odnieść sukces lub zrozumieć porażkę. Pomagają ci stworzyć osobę, która się rozwija i dojrzewa, dla której nawet złe doświadczenia mogą być cenne, bo w rzeczywistości to one są najważniejsze - to „porażka uczy sukcesu”. Sukces rodzi się z porażki.
Jeśli ktoś cię zranił, zdradził, lub złamał ci serce, przebacz mu, bo pomógł ci zrozumieć, co znaczy zaufanie.
I nauczył, że otwierać swoje serce należy tylko wobec tych, którzy godni są twojej lojalności.
Jeśli ktoś cię kocha, kochaj go także i to bezwarunkowo. Nie dla jego miłości, ale dlatego, że dzięki niemu wiesz jak kochać, jak mieć zaufanie, i jak być lojalnym.
Daj szansę ludziom, którzy cię kochają, obdarowania ciebie, ale szansę, by otrzymania od ciebie tego, na co zasłużyli.

"Wszystko w życiu jest tymczasowe, bo wszystko się zmienia, dlatego trzeba wielkiej odwagi, by kochać, wiedząc, że coś w każdej chwili może się skończyć, ale i wierząc, że może trwać wiecznie."

* * *

Spraw, by każdy twój dzień się liczył.
Doceniaj każdą chwilę i bierz z niej wszystko, co tylko można.
Ponieważ to może być jedyna okazja, by właśnie tego w życiu doświadczyć.
Poznawaj ludzi, których nie spotkałeś nigdy wcześniej; rozmawiaj z ludźmi, z którymi przedtem nigdy nie rozmawiałeś; i uważnie słuchaj tego, co mają do powiedzenia, bo mogą nauczyć cię czegoś wartościowego.
Lecz zawsze pamiętaj, kim są twoi prawdziwi przyjaciele.

„Prawdziwym przyjacielem jest ktoś, kto zna piosenkę twego serca i może śpiewać ją za ciebie, gdy ty zapomnisz jej słów”.

Pozwól sobie na życie, na miłość, uwolnij się od balastu, aby mogło się dokonać wszystko, co tylko kryje się w twoim sercu. Zaufaj skrzydłom swego ducha i wzleć tak wysoko, jak tylko możesz.
Przekraczaj granice, nie naruszając granic innych ludzi.
To jest twoje życie, to twój teatr, i ty reżyserujesz to przedstawienie.
Choćby to był tylko spektakl jednego aktora i jednego widza.
Trzymaj głowę wysoko, bo masz do tego pełne prawo. Powiedz, że jesteś wyjątkowy, jedyny i nie ma nikogo innego takiego jak ty. Bo nawet jeśli w to wątpisz i szukasz bratniej duszy, to kiedy ją spotkasz, to będzie ktoś wyjątkowy, jedyny i niepowtarzalny.
Uwierz w siebie, bo innym będzie trudno wierzyć w ciebie.

„Jeśli nie walczysz o coś, upadniesz przez cokolwiek”.

Możesz kontrolować i tworzyć własne życie, więc zaryzykuj, działaj i żyj bez żalu.

„Jedyną osobą, jaką masz szansę się stać, to osoba, którą zdecydujesz się być".

* * *

Jeśli kogoś kochasz powiedz o tym jemu lub jej, nigdy nie wiadomo co przyniesie jutro.
Nie pozwól sobie stracić jednej chwili, ponieważ jedna chwila może zmienić wszystko na zawsze.
Nie obawiaj się życia, bo „co cię nie zabije, to cię wzmocni”.
Uświadom sobie jak cenną lekcją jest każdy dzień twojego życia.

„Bogatym nie jest ten, kto ma wiele, ale ten, kto najmniej potrzebuje.”

Życie jest zbyt krótkie, by traktować je zbyt poważnie, więc pamiętaj, aby rozpocząć każdy dzień z uśmiechem...

„Nigdy nie krzyw się, nie rób min, bo nie wiesz, kto może zakochać się w twoim uśmiechu.”

Każdy, kto przechodzi przez twoje drzwi uszczęśliwi cię, jedni wchodząc, inni wychodząc...
Ale zawsze pamiętaj, by drzwi twojego serca były otwarte, ponieważ nigdy nie możesz być pewnym, co może stanąć na twojej drodze.
Uwierz w karmę, bo to, co dajesz światu, naprawdę do ciebie powróci.

* * *

Drogą życia kroczymy sami. Nawet, gdy otacza nas tłum.
Dlatego czasami marzymy o spotkaniu bratniej duszy.
Myślisz, że bratnia dusza będzie idealnie do ciebie dopasowana. Tego chcesz, tego od niej oczekujesz i to spodziewasz się dostać.
Ale prawdziwa bratnia dusza to lustro. Osoba, która pokazuje wszystko to, co cię wstrzymuje. Osoba, która zmusza cię do uważności i odpowiedzialności, dzięki czemu możesz zmienić swoje życie, nie tracąc wiary w sens tego, co się zdarzyło, i nie przeceniając tego, co ma się wydarzyć.
Prawdziwa bratnia dusza jest chyba najważniejszą osobą, którą możesz kiedykolwiek spotkać, bo burzy mury twego wewnętrznego więzienia i budzi twoją świadomość, kiedy smutek ją usypia.

* * *

Czasami czujesz się zmęczony i bez wartości.
Chciałbyś się zatrzymać, usiąść, położyć. Po prostu nie iść dalej.
Bo masz wrażenie, że zmierzasz donikąd. A to, co mogłoby mieć znaczenie, zostało za tobą i jest nieodwracalnie stracone.
Niestety, idąc drogą życia nie da się zawrócić. Nie można się cofnąć.
Nie można też przyspieszyć, wykonać skok do przodu, by prędzej osiągnąć horyzont.
Tylko pozornie idziesz drogą życia z własnej woli.
Na twej drodze wszystko ma swój czas. Droga ma własny, wewnętrzny porządek.
Być może idziesz nią tylko po to, by pewnego dnia spotkać osobę, która potrzebuje twojej pomocy.
I cała mądrość, którą zdobywasz, całe bogactwo, które gromadzisz, służy wyłącznie temu, by ocalić czyjeś życie.

Nigdy nie poznasz, skąd i dokąd prowadzi droga życia. Ale musisz wierzyć, że wszystko, co na niej ma swoje miejsce, ma też sens i jest konieczne.
I choć tego teraz nie wiesz, to być może kiedyś, ktoś spotkał ciebie, a ty ofiarowałeś mu chwilę szczęścia, która była jedyną chwilą szczęścia na jego drodze życia.