Znalazłem w sieci wiersz napisany przez opiekuna osoby z demencją.
Zapis wierszem pewnej szczególnej sytuacji.Mnie wiersz ten wydał się uniwersalny.
Gdyby była taka możliwość, można by napisać go bez odniesienia do płci, czy wieku.
Ale mógłby go także napisać ktoś, kto się starzeje i doświadcza demencji.
"Idealny przyjaciel" - ktoś, kto rozumie, czuje i jest tuż obok. Nie usiłuje zmieniać, naprawiać, osądzać.
I nie nadużywa słów, na wypadek gdyby miał ich nie dotrzymać...
Spotkałam dzisiaj przyjaciela,
Znajome mu były moje uczucia.
Ona dostrzegła wszystkie moje słabości,
Czuła, jak byłam traktowana.
Rozumiała moje wątpliwości.
Słuchała moich marzeń.
Snów o życiu, o miłości.
Akceptowała, cokolwiek to znaczy.
Ani razu mi nie przerwała.
Nie powiedziała, że się mylę.
Wiedziała, przez co przechodzę.
Obiecała, że zostanie przy mnie.
Podeszłam bliżej,
Aby pokazać, że mi zależy.
Jak bardzo jej potrzebuję.
Wyciągnęłam rękę, by chwycić jej dłoń,
Przyciągnąć ku sobie.
Uświadomiłam sobie, że to idealny przyjaciel,
Choć to nic, tylko lustro.
Wiersz spolszczyłem, oryginał napisała Shannen Wrass,
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.