Projekt MindWellness a aktywne starzenie się

Unia Europejska charakteryzuje sie postępującym starzeniem sie populacji we wszystkich krajach członkowskich?
Biorąc to pod uwagę oraz dowody, że stymulacja intelektualna pomaga utrzymać sprawność intelektualna, a także że programy treningu poznawczego dają trwałe efekty, wdrożono projekt MindWellness wypracował narzędzia szkoleniowe dla ludzi powyżej 50 roku życia, tych będących na emeryturze, jak i tych nadal czynnych zawodowo, czyniąc edukację dorosłych czymś „zabawnym” i bardziej atrakcyjnym, co docelowo powinno zwiększyć motywację do nauki.
W projekcie MindWellness nie zapomniano o tym, że dobry stan umysłu jest nie tylko ćwiczeniem umysłu, wymaga i zależy również od ogólnie dobrej sytuacji we wszystkich dziedzinach życia (zgodnie ze stanowisko Światowej Organizacji Zdrowia).

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) definiuje aktywne starzenie sie jako „proces optymalizacji możliwości w zakresie zdrowia, uczestnictwa i bezpieczeństwa w celu poprawy jakości życia starzejących sie ludzi. Dotyczy to zarówno poszczególnych osób jak całych grup w populacji. Aktywne starzenie sie pozwala ludziom wykorzystać swój potencjał w celu osiągnięcia dobrego samopoczucia fizycznego, społecznego i psychicznego przez cale życie i uczestniczenia w życiu społeczeństwa poprzez zapewnienie im ochrony, bezpieczeństwa i opieki, wtedy kiedy jej potrzebują.”

 

Ludzie starsi, nawet jeśli przechodzą na emeryturę lub chorują, mogą nadal wnosić bardzo wiele do swoich społeczeństw, wspólnot i rodzin, gdyż mogą być nadal aktywni na wiele sposobów, zarówno społecznie jak i duchowo. Koncepcja aktywnego starzenia sie skupia sie na umacnianiu ludzi w ich potrzebie pozostania aktywnym.

Efektem projekt MindWellness jest podręcznik do ćwiczenia umysłu dla osób starszych. Poniżej dwie proste metody zaczerpnięte z tego podręcznika, które można ćwiczyć indywidualnie, w dowolnym miejscu i czasie.

http://www.mindwellness.eu/descargas/Handbook-PL.pdf

Sposoby na pamięć - zapamiętywanie.

Metoda zapamiętywania - wywodząca się ze starożytnej Grecji - oparta na wyobraźni, lokalizacji i wykorzystywaniu skojarzeń. Pomaga tworzyć silne połączenia pomiędzy skojarzeniami - organizuje informacje jak elementy układanki lub opowieści, którą należy zapamiętać, w tym kolejność występowania zdarzeń.
Wykorzystuje fakt, że nasza pamięć przestrzenna (pamięć gdzie rzeczy się znajdują) jest zwykle znacznie lepsza niż inne rodzaje pamięci. Na przykład, zapytani o to, ile filiżanek do espresso posiadamy, zwykle skanujemy szafkę w naszej kuchni (nasza trasa wzrokowa). Metoda loci wykorzystuje tę naturalną tendencję. Z metody tej korzysta większość mistrzów pamięci dokonując pozornie cudownych wyczynów pamieci.

Najpierw wybieramy dobrze sobie znaną drogę, następnie w swojej wyobraźni, łączymy przedmioty, które chcemy zapamiętać z miejscami wzdłuż tej drogi (nie muszą się tam znajdować). Miejsce, które chcemy wybrać może znajdować się na naszej drodze do pracy lub w domu: przy wejściu, w korytarzu, w kuchni lub na chodniku przed domem, na rogu ulicy, w sklepie spożywczym.
Zaletą tej drogi jest to, że wzdłuż niej człowiek może wybrać tyle punktów, ile rzeczy chce zapamiętać.
Następnie łączymy rzeczy, które chcemy zapamiętać z miejscami na naszej drodze możliwie najwyraźniejszym obrazem.

Wyobraźmy sobie, że ktoś chce zapamiętać to, co musi zrobić na urodziny wnuka: napisać przemowę, kupić kwiaty, upiec ciasto, itp. Jeśli chodzi o napisanie przemowy, możemy wyobrazić sobie siebie siedzących na podłodze w drzwiach wejściowych z kartką papieru i ołówkiem w reku. Jeśli chodzi o kupno kwiatów, możemy wyobrazić sobie schody - ładnie udekorowane pachnącymi kwiatami. Schody prowadzą do kuchni lub cukierni, pełnej kolorowych i smakowitych tortów, najlepiej takich, które uwielbialiśmy w dzieciństwie.
Mając w pamięci takie obrazy, trwale zapamiętamy - odbywając podroż, po drodze sprawdzając czy rzeczy są na swoich miejscach. Kiedy chcemy wykorzystać te tropy, oznaczenia miejsca muszą kojarzyć rzecz czy przedmiot do zapamiętania w możliwie najbardziej wyrazisty sposób. Do tego celu wykorzystujemy wszystkie zmysły, gdyż im wyrazistsze obrazy, tym łatwiej je utrwalić w naszej pamięci.

Istotą tej metody jest ciąg miejsc, stworzony w umyśle, służący jako zakładki pamięci. Po poznaniu zakładek pamięci, człowiek powinien wykorzystywać je do maksimum (należy zapoznać się z tą techniką, ćwiczyć regularnie) – technika ta staje się szybko drugą naturą człowieka.

 

Sposoby na pamięć - przypominanie.

Kreatywność. Co nam przywodzi na myśl? Już sama próba odpowiedzi na to pytanie wymaga kreatywności. Za każdym razem, kiedy stawia się przed nami wyzwanie i wymaga się od nas odpowiedzi, sprawdzana jest nasza kreatywność.
Kreatywność nie jest domeną wyłącznie artystów. Jak w przypadku wielu innych rzeczy w życiu, postawę twórczą można wytrenować.
Do rozwijania myślenia twórczego możemy wykorzystać naturalną skłonność każdego z nas do marzycielstwa i myślenia magicznego.
Prosta zagadka – rozejrzyjmy się wokół siebie i wyobraźmy sobie, że jesteśmy tu po raz pierwszy. Przyszliśmy tu, bo gdzieś został ukryty bardzo cenny przedmiot. Klucz do sekretu. Co to za sekret i, co ważniejsze, co to jest? Kiedy już mamy odpowiedź, klepnijmy się w plecy (lub niech zrobi to wyobrażony sobie przez nas przyjaciel, jako, że właśnie pokazaliśmy, że jesteśmy twórczy).